……Schietsportvereniging Willem Tell.

Geschiedschrijving is mooi. Zelfs eenvoudig als je over een compleet archief kan beschikken. Jammer genoeg is dat bij “Willem Tell” niet het geval. Vooral in de eerste jaren van het bestaan werd het niet nodig geacht belangrijke stukken als notulen van vergaderingen, afschriften van brieven, ledenlijsten en wat dan ook te bewaren. Wellicht is een en ander gedurende de periode 1940-1945 verloren gegaan. We weten het eenvoudig niet. In ieder geval is het onvindbaar.

Ook na de “wederopstanding” (in 1945) is er wel erg gemakkelijk met de geschiedenis omgegaan: wat we nu nog weten is afkomstig van enige oud-leden, die bij een eerste poging om iets op papier te zetten mondelinge mededelingen deden. Zoals bijvoorbeeld over het juiste jaar van oprichting. In ons verenigingswapen staat wel 1933, maar dat is apert onjuist: dat jaartal is aangenomen in 1972 toen de Koninklijke erkenning werd aangevraagd. Toen werd in de toen nog eenvoudige prijzenkast een prijs aangetroffen uit 1933. Toen bestond de vereniging dus! Van voor die tijd resten dus uitsluitend “overleveringen”.

Volgens die overleveringen kwamen in het jaar 1927 of 1928 enige lieden bijeen in het café van Langeler om over het niet-bestaande verenigingsleven in Hengelo Gld. te filosoferen. In dat jaar is ook de Voetbal- en Atletiekvereniging PAX opgericht. Na een schietwedstrijd in de Velswijk (open lucht, grootkaliber, kogelvangers van stro….) vond men dat schieten voor zijn genoegen wel wat. Onder het motto: “Wat daar kan kunnen wij ook” werd toen besloten om een wedstrijdje te houden, meteen en ter plekke…. Per persoon werd een rijksdaalder geofferd, en met die poen stak een tweetal het Kerkplein over om bij Horstink de smid een buks te kopen. Voor het beschikbare bedrag kon nog een doos eikeltjes worden aangeschaft. Het materiaal was er. Nog diezelfde avond vond de wedstrijd plaats. De eerste prijs was…..een sigaar van 5 cent ! Nadat in 1934 met verenigingen uit buurgemeenten de Schietbond Oost Gelderland was opgericht – met als vestigingsplaats Hengelo Gld – kon het schieten in wedstrijdverband beginnen. Hotel Langeler had toen nog geen zaal, zodat uitgeweken werd naar de zaal van Maresch, bij “Piet op zolder” thans de winkel van Helmink… De vereniging heette toen overigens HSV= Hengelose Schiet Vereniging…Wel werd na afloop van de wekelijkse oefening de borrel erna bij Langeler genuttigd…

De resterende jaren tot 1940 werden in dezelfde gemoedelijke sfeer doorgebracht. Op enig moment kon ook bij Langeler geschoten worden en dat gebeurde dan ook. De contributie was toen fl. 1.- per maand, waarvan werd boekgehouden op een plaat karton, waarop twaalf hokjes per lid keurig werden afgestreept. Willem Tell beschikte ook toen al over goede schutters. De prijzen uit die tijd, vaak lauwerkransen, hangen in de kast onmiddellijk naast de ingang van onze huidige kantine. In de loop van de jaren dertig werd een eerste echte baanbuks, een Schulz en Larsen aangeschaft, met zeskante loop en een bloksluiting.

Helaas moest in 1940 deze buks worden ingeleverd. De toenmalige voorzitter, de veldwachter Bakker, was echter zo verstandig het wapen te laten onderduiken: het werd verborgen achter de lambrisering van het politiebureau, een kamertje in het Gemeentehuis. Dat hokje werd later veranderd in een toilet (naar aanleiding van het bezoek van de CdK aan Hengelo Gld).

In 1945 of 1946 werd het geweer te voorschijn gehaald en de vereniging nieuw leven ingeblazen. Weer bij Langeler in de zaal.

De transporten bestonden toen uit een fietswiel dat met de hand gedraaid moest worden. De schijven werden in draadraampjes geklemd.De patronen waren nog de bekende eikeltjes. De schijven waren ovaal, met een tien waarvan de langste doorsnede plklm. 10 mm was. Een schietriem bestond nog niet, om van een speciale handschoen of speciale kleding maar niet te spreken. Geschoten werd met open vizier: keep en korrel… Schietkussens waren er wel: om in ieder geval de omstandigheden voor de schutters op schoenen aan die van de klompendragers enigszins gelijk te maken.

Men zag dat andere verenigingen inmiddels gebruik gingen maken van oogdop en ringkorrel. In de loop van de zestiger jaren werd een geweer met die richtmiddelen aangeschaft. Men was toen in het trotse bezit van twee verenigingswapens ! De “oude” buks werd omgebouwd door een van de leden.: dit wapen staat in een vitrine in de kantine van ons gebouw. Ook werd in de jaren zestig een luchtbuks aangeschaft. Eigen wapens waren bij de leden van Willem Tell nog niet in gebruik.

Naast de competities van Oost-Gelderland (winter- en zomer) bestonden de wedstrijden uit concoursen, die door de bij de -toen nog Bond- waren aangesloten. Meerdere prijzen werden behaald. De schijf was inmiddels aangepast aan de toen in gebruik zijnde schijf van de KVvNS. In 1968 werd een ook in Hengelo Gld. bestaande vereniging opgedoekt (Prinses Beatrix) en aantal van deze schutters sloot zich aan bij Willem Tell (1968) In 1968 werd besloten zich bij de toen net opgerichte KNSA aan te sluiten.

Het toenmalige bestuur ondervond in het begin van de jaren zeventig veel hinder van het feit, dat bij de zaalhouder (Langeler) steeds meer feesten gehouden werden. Vooral bruiloften, die veelal op vrijdagen plaatsvonden. Juist dat was de traditionele schietavond van de club, waardoor veel avonden moesten worden verzet. Toen in 1972 zelfs een door Willem Tell georganiseerd Oost-Gelderlandconcours op korte termijn moest worden uitgesteld, was dat reden om zich te gaan beraden over een eigen gebouw. Op een vergadering, die om dezelfde reden bij cafe Bruggink (thans Grootbod woninginrichting) plaatsvond werd het bestuur gemachtigd om plannen uit te werken. Na veel vijven en zessen werd ons door de Gemeente, die de plannen van Willem Tell eigenlijk niet zag zitten, een terrein in erfpacht aangeboden (1974). In mei 1975 werd met het grondwerk begonnen en in november werd het eerste schot gelost. Het gebouw was weliswaar nog niet helemaal klaar, maar geschoten werd er. Op 24 januari 1976 volgde de officiële opening: 12 KKG-banen, die met een kleine ingreep tot 12 LG-banen konden worden omgetoverd stonden toen ter beschikking Het aantal leden bij deze feestelijke opening bedroeg…….18!

Na nog weer een flinke investering in 1978 (bouw van de 50-meter banen) staat het gebouw zoals het nu is. Er is in de loop van de jaren wel het een en ander veranderd. Speciaal de laatste jaren zijn deze veranderingen spectaculair. De teams van Willem Tell kunnen zich op Nationaal niveau meten met de besten in Nederland. Blijk daarvan zijn de Gemeentelijke oorkondes en medailles, waarvan er nu een negental in de kantine hangt. Ook internationaal komt er iets uit de rijen van de WT-schutters: Willem Tell is de eerste vereniging uit Hengelo Gld, waarvan een schutter naar de Olympische Spelen werd uitgezonden ! (1984, Los Angeles). Kortom, een vereniging die blijft groeien, op alle fronten.